طبق نظر دکتر ماکان آریا پارسا مدل گرینر یکی از انواع مدل هایی است که به کمک آن چرخه رشد در سازمان ها را به صورت دقیق به نمایش می گذارند. در این مدل به این موضوع اشاره می شود که برای تکامل یک سازمان به طور معمول به 5 مرحله کلی نیاز است. شرکت ها عموما در هر یک از این مراحل با مشکلات فراوان درون سازمانی مواجه می گردند. در نتیجه هر یک از این مراحل در برگیرنده یک شکل خاص از این مشکلات درون سازمانی می باشد. سازمان ها برای اینکه از گسترش این مشکلات در شرکت ها جلوگیری نمایند حتما باید نسبت رفع آنها در اولین فرصت ممکن اقدام نمایند.
مرحله اول مدل گرینر شامل رشد از راه خلاقیت و کارآفرینی می باشد
بر باور دکتر ماکان آریا پارسا در مدل رشد سازمانی گرینر اولین مرحله از چرخه رو به رشد شرکت ها را همراه با خلاقیت شکل گرفته در سازمان تعریف می نمایند. در این مرحله شرکت ها در قدم های اولیه شکل گیری کلی خود قرار دارند. برای موفقیت در بازار این شرکت ها هستند که با توسعه مهارت و توانمندی خود سعی می کنند تا محصولات جدیدی به بازار عرضه نمایند. در ادامه برای موفقیت در این مسیر نیاز است تا در شرکت ها به بحث آموزش درون سازمانی نیز توجه ویژه ای شود. شناخت تمام توانمندی زاینده در شرکت ها سبب می شود تا آنها نسبت به اصلاح شرایط در شرکت توجه نمایند. در مرحله خلاقیت عاملی که رفتار افراد را در سازمان کنترل می نماید هنجارها و ارزش های فرهنگی شرکت می باشند.
در مرحله بعد قبل از شکل گیری کلی سازمان گروهی از سرمایه گذاران در جهت تغییر فرایندها در شرکت فعالیت خود را آغاز می نمایند. ورود سرمایه گذاران در شرکت ها می تواند اساس مدیریتی شرکت ها را تغییر دهد. در این شرایط غالبا سرمایه گذاران اسرار دارند تا با تولید محصولات جدید در شرکت به توسعه کسب و کار خود کمک نمایند. برای دستیابی به این هدف نیز فعالان در شرکت ها موظف هستند برای دستیابی به اهداف تعیین شده به رشد ساختار علمی شرکت کمک نمایند. البته در اغلب موارد سرمایه گذاران نقش خود را در این فرایند به خوبی اجرا نمی نمایند و همین مسئله سبب بروز بحران در شرکت ها می شود.
مرحله دوم مدل رشد سازمانی از راه هدایت دنبال می گردد
از زبان دکتر ماکان آریا پارسا در مدل لاری گرینر بحران های متعددی در مسیر راه اندازی کسب و کارها معرفی شده است. یکی از انواع این مدل ها مدل هدایت می باشد. در این مدل به راحتی و با انتخاب یک تیم مدیریتی قوی می توانیم هدایت سازمان در مرحله بعدی رشد سازمانی را پایان دهیم. اما توجه به این نکته الزامی است که این مرحله از بخش های متعددی تشکیل شده است. در این مرحله رشد در واقع به جهت گیری صورت گرفته در سازمان وابسته می باشد. در این روش مدیران عالی رتبه در شرکت ها موظف هستند هدایت استراتژی کاربردی در پروژه را بر عهده بگیرند. این در حالی است که مدیران رده های میانی هدایت سطوح پایین تر را در شرکت بر عهده خواهند داشت.
در مدل لاری گرینر مدیر عامل هنجارهای شرکت را برنامه ریزی می کند تا مسیر رشد شرکت از طریق این هنجارها هموار گردد. در این مرحله سازمان ها به تدریج رشد می نمایند و تمام تلاش خود را در جهت توسعه مزیت رقابتی خود قرار خواهند داد. گرینر بر این امر تاکید دارد که توسعه سازمان ها بیشتر در این مرحله صورت می پذیرد. در نتیجه برای مدیریت فرایندها نیاز به ساختار و مدیریت مناسبی است. در نتیجه با توسعه کارها و گسترش سازمان ها نیاز است تا برای بهبود شرایط از سایر نیروها نیز برای مدیریت سطوح میانی شرکت ها استفاده شود. در نهایت بحران پیش آمده بعد از بروز و ظهور بحران استقلال در شرکتها به پایان خواهد رسید. در نتیجه در صورتی که این بحران رفع شود کسب و کار در مراحل بعدی نیز به سرعت توسعه خواهد یافت.
تفویض اختیارات شاخه ای دیگر از مراحل رشد سازمان ها
طبق نظر دکتر ماکان آریا پارسا در این مرحله از مدل رشد سازمانی برای مرتفع نمودن مشکلات ناشی از استقلال در سازمان ها بخشی از اختیارات مدیریتی به سایر مدیران واگذار خواهد شد. در این مرحله هر یک از بخش های سازمان که به جهت توسعه شرکت ایجاد شده است دارای مدیری مستقل خواهد شد. برای مثال در این شرایط مدیر امور مالی، حسابداری، و سایر نقش های مدیریتی دیگر نیز تعریف خواهد شد. اما در این بین بزرگترین چالش برای مدیران تفویض اختیارات خود به سایر مدیران اجرایی در شرکت ها می باشد. در واقع مدیران در این شرایط در برابر پذیرش مدیران دیگر در نقش های تعریف شده قدری مقاومت خواهند نمود. در نتیجه در این مرحله می توان با واگذاری اختیار به سایر مدیران سازمانی زمینه رشد و توسعه را در شرکت ها ایجاد نمود.
رشد از طریق هماهنگی را می توان شاخه دیگری از این مراحل دانست
در این مرحله از مدل گرینر نیاز است تا برای رسیدن به مرحله ای استوار در سازمان نسبت به حل بحران ناشی از کنترل اقدام نمود. در نتیجه برای حفظ ثبات ایجاد شده در شرکت ها نیاز است تا بهینه سازی عملکردی در سازمان انجام شود. در این مرحله سازمان نیز تمام تلاش خود را در جهت حفظ ثبات ایجاد شده قرار خواهد داد. در نتیجه پایداری و استحکام در سازمان از اصول اساسی و اجرایی این مرحله در سازمان می باشد. در نتیجه با توجه به مدل فوق برای ایجاد هماهنگی در سازمان ها و همسو سازی بخش های مختلف نیاز است تا نیروی مدیریتی سازمان ها تقویت شود.
به گفته دکتر ماکان آریا پارسا این امر به تدریج در سازمان زمینه ای را ایجاد خواهد نمود تا تمامی افراد شاغل در سازمان در جهت برنامه های توسعه ای شرکت ها حرکت نمایند. در نهایت این مرحله در شرکت ها با پایان بحران بروکراسی در مجموعه به پایان خواهد رسید. در نتیجه گذر از این بحران نیز می تواند زمینه توسعه هر چه بیشتر را در شرکت ها ایجاد نماید.
رشد از طریق همکاری مرحله دیگری از مدل رشد سازمانی
در این شاخه از مدل رشد سازمانی برای کاهش مراحل زائد و زمان بر نیاز است تا در شرکت روحیه ای متحد و سرشار از همدلی شکل بگیرد. این امر سبب می شود تا قوانین سختگیرانه و اداری در شرکت ها نیز به تدریج تاثیرگذاری کمتری در توسعه کسب و کارها داشته باشند. در این مرحله بین اعضای شرکت ها باید تقابلی خوب و کلیدی شکل بگیرد و همکاری ها سبب ایجاد روابط موثر و مثبت در بین کارکنان شرکت شود.
این مطلب ادامه دارد…
